bızım yaslılar :)

Gündüz seni çok seviyorum iyi ki benim
Ananemsin.' ,dediğim ananem zevkli zevkli gülerken
Azcık cadısın,ama olsun.' u eklemem
Ve onun bana 'siktir ordan'ı yapıştırması
     :) :) :)  
Bizimkilerin  de konuşuk tarzı bu...


Ben gocumanları seviyorum ya..:)

ben çok korkuyorum

babanem neredeyse 4 saattir ameliyatta
istanbuldakiler hala kanserin başka organlara sıçrayıp sıçramadığına bakıldığını
ameliyata başlanmadığını söylüyor !!!
-içini açmışlar,onca saattir kadın öyle yatıyor masana :( -
söyledikleri gerçek mi?
başım ağrıyor,beynim uyuşuyor...
saatler geçse ve hayırlı haberler gelse


korkuyorumm

model mudel

pembe mezarlık falan diye fevakaladenin fevkinde ilginçlikte sözleri olan şarkı var ya
yazın onu duyduğumda ana ne diyo la bunlar demiştim müzik gurusu kardeşime
sonrasında çok gülmüştük,sözlere ve klibe
-şimdi bir hukukçu olarak hak sınırlarına dikkat etmeye çalışıyorum-
komik,liselileri ya da liseye hazırlanan ergenleri tavlar da demiştik sanırım
ammaa
bu ne ya her yerde ,herkesin dilinde..
müzik gurusu falan değilim ben de
intihara meyillli bir gençlik yaratılacaksa bu şarkılarla
çok da tırt ay tın ay tırt.......
bir şarkı yapıcan yaptığın şeye şarkı demeye utanacak dinleyenler!!!
hele bir gitar attırsın şimdi diyeceksin seda sayan gibi,bekle
bekleyen beklediğine değdiğini tebessümle belirtecek sadece
zira devamını dinlemek siteyecek,konuşmadan bitse de gitsek demeden

velhasıl pembe mezarlık da ne ulen
ey gençlik
dinle ,sana vasiyetimdir!
dinle,bir önceki kuşak gibi yavuz çetin dinle
bunlar pembe panuk şekerler gibi şarkılar değil ama sen dinle

yavuz abiye el de sallarım burdan,görürse o da bize sallar belki
hadi eyvallah


http://fizy.com/tr#s/1ajcwg

gùnlùk níyetine

ya yarın uçacağım ben
Küçükken İzmir Erzurum seferım varmış ama
Onu kim hatırlaya
Acayip de bír hismíş yani.
Bakalım yarın ne olacak

Azra saat bakmasını öğreniyor da asıl iş ananede !!!

Eve geldiğinde sıkıntıdan ölmek üzereydim
kim mi Azroş tabi ki
dün ve bugün saat bakmayı öğrenmişler okulda!!!
bir çok saat çizdim tam olarak otursun diye
kimin akrebini yelkovanını doğru yerlere çizmesini istedim
kimininse altına saatini doğru yazmasını
az evvel kaçarcasına eve gitti
ama ''sence de daha iyi,değil mi?'' diyordu
son yaptıklarına doğru
insan işte,bir şeyi iyi yaptıkça kendine güveni geliyorr
ne acayip
şimdiki çocuklar-Azra değil kastım burada- saat bakmayı bilmiyorlar
geliyorlar 5. sınıfa bırak onu
kazanıyorlar anadolu öğretmen lisesini
hala bilmiyorlar saat bakmasını
savunmaları da ben dijital saat bakabiliyorum ama onu da 12 den sonra karıştırıyorum !!!
bu nasıl iştir  be ya
ananem bana saat bakmayı öğrettiğinde ben de Azra gibi ikinci sınıftım ve ananem şimdi akrep 3'ün üstünde olsa saat kaç olurdulara başlardı ben okuldan gelir gelmez
ve sayesinde çok da çabuk öğrendim saat bakmayı
hoş sonradan 11 buçuğa beş varları düzeltmem zamanımı aldı ya neyse :)

vel hasıl kelam herkese bir anane lazım ama en önemlisi ananem benim her şeyim ..22 yıldır göz bebeğim ve zamanla ona daha da aşık oluyorum

o kadın! bana saat bakmayı bile öğretti

GENCO ERKAL

17.10.2011 Azizlikler
17.11.2011 Marx'ın Dönüşü
Ayda iki kez GENCO ERKAL'
ı izlemek paha biçilemez
Hele de yanımda PAmuk varken :)
Allah'ım bize ERDAL BEŞİKCİOĞLU'nu
İzlemeyi de nasip et

hey gidii bir yıll

ne farklı şeyler yazacaktım sabahki kafama göre..
heyhat
neler oldu öyle,hiç bilmiyorum
şuan aklımda sadece yarım belki eksik bir dize:
her şey bitermiş bir gün bildim ,diye....


ya da şöyle yazmalıyım bu yazıyı:
bu sabah pamuk tarlasındayken
elimdeki pamuğa bakıp onu yazmalıyım demiştim kendime
bir pamuğun gelişi

ama gecenin şu saatinde pamuğumun gidişini yazıyorum.
kötüyüm.

kadriye ve mustafa

az önce geldik eve
basbaya manasız bir gündü ama
akşam vakti tanıştığım bir çift her şeye anlam kattı:
mustafa ve kadriye
mustafa abi 30 yaşına kadar terzilik yaparmış,ta ki gözlerini
etkileyen behçet ortaya çıkana kadar..
kadriye ablada ise gece körlüğü varmış
ihmal edilen doktor randevuları ve başarısız bir ameliyat neticesinde
kadriye abla da yitirmiş görme yetisini
yitirmek ki hiçbir şeyi kaybettirmemiş onlara,
kadriye abla domdom kurşunu örneğinde ve daha nicelerinde
harika bebek yeleği süveteri vs örüyor
konuştuğunda harika sohbetleri var,özellikle de mustafa abinin
hayatla barışıklar-kaldı ki neden olmasınlar!-
tek istedikleri bizim kadar KOLAY yaşayabilmek
belki de sırf bu yüzden akrabalarına yakın olmak için istanbul'dan buradya gelmişler ama
ama ama
bizim minik şehrimiz onlar için pek de kolaylık sunmuyor
ve şimdi onlar geri dönüyorlar
kolay istanbul'a!!

çok hoş bir gece geçirdim
umarım onların yıllar sonra sesimi tanırlar..
çünkü ben onları asla unutmayacağımm

başlamadan sıkıldım ben

saat 09.06
aslında şuan büroda olmam lazım
ama içimden gelmiyor
hava bugünlerde çok sıcak ve ben kaynadığımı hissediyorum
nedense dijital termometreyi bu duruma inandıramadım..
,35..03 'te takılı haftalardır!!!
bu rakamlar da pek normal gelmiyor bana ya neyse

saat 09.07
aslında şimdiye dek tedbir nafakasını yalayıp yutmuş olmam gerekirdi ama
içimden gelmiyor..
bazen
yok artık ne bazeni
sık sık keşke eskişehirde olsam diyorum
orada bir evim vardı
şimdi her şey kısıtlı sanki
ya da hiçbir şey bana ait değil

daha yılın ve yolun başı
ama ben çok sıkkınım

saat 15.00

az önce savcının odasından çıktım,
arbedeli başlayan stajım umarım benim korktuğum gibi olmayacak..
şuan avukatlar odasında serinlemedeyim
keyfim yerinde de aklımda tek şey:
saat 15.00 da ösym yerleştirme sonuçlarını açıklayacak...
acaba ne oldu,ne olacak?
çok merak ediyorum
hadi bana şans dileyin bir saatten az zaman kala

sevgili noter

bugün başıma geldi:

noter: aa açık öğretimden mi tamamladın?

ben : zınkkk
noter: aferin azimlisin galiba!!

sıçtım tüy de dikiyim cümlesi bu artık...

ben: yooo,gayet de örgün okuyoruz biz orada..

dakika bir gol bir,haydi hayırlısı olsun...

''bit gari''dedim dedim,bitti

iki dostla daha vedalaştık birkaç saat evvel otogarda..
''ağlama yolculuğumu mahvetme.''dedi ahmet..
içim tam anlamıyla yumuşak yumuşak oldu!!
fenayım..
okulun bittiğini tam anlamıyla idrak ettim..
çok fenayım..
ayhhhhhhhhhhh bitti ha
şaka maka bitti
''bit gari'' dedim dedim bitti
ayhhh ağlamaktayım..
bitti...

üniversiteler(im)

abla sen bu azimle 5. ünivesiteyi bile okursun'larla
amaaan çocum boşveerrr'ler arasında sınava girdim
her yere taşıdığım kitap dolu o musti çantasının içindekilere baksam derece yapardım,
o kadar diyorum yani
neyse ama bu haliyle dahi düşündüğüm gibi kötü geçmedi
darısı önümüzdeki senenin başına ya da edebiyat sınavının
bilmiyorum bir de bakmışım bu halimle(!) kazanmışım..
hadi inşallah ve yorgunum
önce biraz yatacağım sonra da elbisemi ütüleyeceğim
hadi ya Allah.......

bravo aveaaaa

hay s.kicem ben böyle işi,hay bilmem ne diye diye bir gece geçirdim
sabah uyandığımda da pamuk'a mesaj atayım dedim gene bir noktadan iletilmedi de
elimi azıcık oynatınca iletildi
ve ben bastım bir kallavi küfür daha
hayır dibimizde,esra apartın tepesinde, de baz istasyonu var ama
çekmeyince çekmiyor demek ki meret
meret de neymiş ulan
AVEA işte


o değil de onlarca kız kalıyor bu esra apartlarda be
bu ne para sevdasıymış arkadaş,bir aktivist olup
anarişiklik yaratamadım bea
hay zıçayım böyle gençliğe

Hayırlı Olsun

simiiiiğyytttttttt
gibi bişi ünlüyordu,
baktım sokağı sonunda,çıkmaz sokağımızın..
ben de aldım bir liramı koşturdum aşağıya
el salladım kapıdan,önüne durduğu binayı işaret ederek biri inecek dedi bana,anladım:)

sonra yanıma geldi
penceren bakarken de kapı önündeki sessiz iletişimimizde de acaba o çocuk değil mi?
sorusu içimi kemiriyordu

yanıma geldiğinde ise
rahatladım,''sen motor mu aldın'' dedim
''evet,abla'',dedi
biriktirmiş para almış,simit satarak...
vay be dedim,içimdeki sevig yumağı daha da toprlacık olurken
''hayırlı olsun.''dedim..
o da bu sefer SADECE ''saol,abla'' dedi..
artık tanıştık ve bi smit daha alsana beaa ablam'ları çoktan geride bırakmıştık..
yüzümde gülümseme evime çıktım..
hala saf bir sevinç suratımda
geçeyim de yazayım dedim
bir yıldır her hafta sonu sabahımı simitleriyle güzelleştiren bu güzel çocuğu


HAYIRLI OLSUN..

sadece izlemek

sabah ''bugün haava boğucu.görürsün bak yağmur yağar!''
diyen memedi dinlediğim yerdeyim,balkonda
yağmur başladı,saat:18.35 civarı
demin yağmuru izleyeyim diye çıktım yataktan,
mustafa hadi yazı yaz bari,dedi ya aldım elime bilgisayarı
oturdum kapı ağzına,
manzara:cami!!!
yazılacak çok şey var,
yazılmayı bekleyen
ama hangi birine yetişeceğim bilmiyorum..
ruhum yoruldu..

yağmur
ve aklımda bir cümle,günlerdir durduğu yerden gitmeyen
şimdi bir arkadaşınla konuşmayınca,dolaylı olarak onun yakınındaki arkadaşınla da konuşmaz mı oluyorsun? bu mudur yani racon
birinci dünya savaşından beri değişmeyen?
bilmem,belki de daha eski...

olmasa iyiydilerle oldu bittiler yan yana
hepsi içimde
biliyorum hepsi benim.
biliyorum ki bu benim ve
o yüzden bir şey yok yapacak!!!
sadece izliyorum kendimi
acaba şiimdi ne yapacağım,acaba demin bunu neden yaptım diye diye
izliyorum kendimi
sadece
ve
sadece izlemek bile çok yorucu

önce yemek

aile (ler) geldi, ailelerin yüzü suyu hürmetine o günlük konuşuldu
bir telaş kuaföre gidilip saç makyaj yaptırıldı
coşkuyla tören alanına girilip
alanda ver gazı ver gazı
coşkunu dozu arttı
sonra bi ton abidik gubidik iş
son kep atıldı ve bitti her şey benim için
zira konserin has adamı:kıraç
''almayayım ,gerekmez'' dedim ve ailelerle eve döndüm

tüm gün annem ''çocuğum bize çok güzel bir gün yaşattı,sağolsun ''diye ağlamış tiribünden
hoş kadın
hoş bişiydi,oldu bitti

de sonrasından sınavların gelmesi ne acayip be yaaa

hem mezun olduk hem de hız kesmeden
(ay dur haklarını yemeyelim yöneticilerin)
bir gün arayala sınavlara devam

biri geçti:deniz ticareti
son dakika güzelliği ile test olduğunu öğrendiğimiz sınav ve nasıl geçtiğini bilmediğim

öylece oyalandık ya sınavdan sonra şimdi-artık
ders çalışmaya başlayabiliriz herhalde-umarım
hadi bakalım önce yemeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeekkkkkkkkkkkk

bit gari

ne kadar zor sorulardı hocam,denildiğindde
zevkten dört köşe olan hocalar
uykusundan ödün vermeden çalışan BİZ
(her ne kadar gökhan güneysu öyle sanmasa da öyle)
çok da iyi geçmeyen sınavlar

kocamaaaaannn bir curcuna
hadi final dönemi
hadi son final dönemi
bit gari

deli işi,genç işi

''şimdilik bu kadarım,her an artabilir ya da azalabilirim,kim bilir?''
diye bişi duymuştum ya da okumuştum..
hatırlamıyorum şimdi
de ben bugün bir azaldım..
dayanamadım artk
birikince dayanılmıyormuş
biriktirmemek gerektiğini bilmek yetmiyor,biriktirmemek gerekiyormuş..
biriktirmişim ya da kendimi korumayayım şimdi
biriktirdim

ve azaldım
azaldığında insan elini kolunu nereye koyacağını bilmiyor ve hep aynı şeyi düşünüyor
düşünmemeyi istemek hem de çok istemek çare olamıyor
bir kere azaldın işte
daha demin azaldın işte

ve kimse zorlamadı seni buna
sen seçtin,sen ettin!!
sen sen sen
ama
o o 0


acayip bir his
gitmiyor,gidecek biliyorum
ama şuan çok taze
gitmiyor..
gitsin gari be
azaldık bitti gitti işte
ne var sanki bunda
sanki her artışta delice seviniyormuş gibi
azalmalara neden bu kadar üzülmek???
deli işi,genç işi
bitti,gitti

ohhh yazı da bitti
eee
hani nerde birden rahatlamalar,ruhunun huzura erişmesi???

Adın Kalsın Okuyanlara

onca şey yazmak istedim ve de susmak
konuşmaya ne hakkım vardı,ama dayanamadım

öyle ya,seni tam olarak tanımıyordum bile
hatta ''ölmüş'' dediklerinde yüzünü hatırlamam zamanımı aldı

ama hatırladığımı sandığım andan itibare ne olur o olmasın
diye düşündüm bir yandan
''merhaba,iyi günler '' den ibaretti muhabbetimiz
fakültede haphapa gelirsek o da
belki bir kere de bu senenin güz dönem sınav programlarından birini incelerken bi iki cümle kurmuştuk karşılıklı
ama canım acıdı sen olduğunu sandığımda
başkası olsa daha mı az canım acırdı bilmiyorum...

böbrek yetmezliği..
dayımı aldı ya benden,düşmanım ona
hassasım bu konuda,o yüzden daha daha daha da üzüldüm gidişine

sınavlara çalışıyorduk (!) cenazenin olduğunu öğrendiğimizde
ve ben bir kez daha hissettim
-en derinden_
her şey ne kadar da anlamsız!!!
onca çabadan sonra,sınavlara 3 kala
kalktın gittin
bir diploman dahi yok ailenin elinde
hoş olsa ne ?
üzüldüm gidişine..
geride hiçbir iz bırakmadın sanki,
ayrıca çok erken değil mi ki?

hele hava hep yağmurlu ya
içim daha çok acıyor,yalnız karatoprağın altındasın diye

ilerde,bir yerde,bir zamanda
belki daha çok muhabbet edeceğimiz,sağlıklı günlerde
buluşmak dileğiyle

adın kalsın okuyanlara:
OĞUZ BERBER

bitse de gitsek

yurttan arkadaşıymış,geldi
''abi siz hep böyle mi çalışıyorsunuz?'',dedi

şaşırmış herhalde,ama haklı
biz hep böyle çalışıyoruz..
çok an sıkıcı,çok yorucu

okul bitse de bunca yorgunluğa değse..

gözlük kafada

şuan eskişeerde gökyüzünü bulutlar örtmüş olabilir
ama,nedense!
aklıma bir şey geldi:
hani şu güneş gözlüklerini kafalarına koyan adamlar
!!!
alnına değil,kafasına
(iticilikte kademeler var elbette)
çok irite edici heriflersiniz be
insanın sizden tarafa bakası kaçıyor.
yapmayın etmeyin ulannnn

rengini açmak

akşama oyun var,
sui generis yeni ekibiyle,meraktayım

vee akşama yolculuk var
istikamet ankara
yarın da vakt-i elsa

dostlara destek lazımmm

hazırlıklar son sürat
bu saatte!!!
aklıma bir şey geldi telaşımın arasında ve güldüm:

-kızım vaktim yok kendim de almayı bilmiyorum bari bir cımbız
ver de bıyıklarımın rengini açayım :D:D:D

ne gülmüştüm o gün ve sonradan öğrenmiştim ki
pek çok hatun bunu yapıyor..
buradan o hatunlara selam olsun ;)

ve son kelam bana ip tutmayı öğreten zeyno'ya
teşekkürler hatunn ,sana da selam olsun :)

http://bufk.boun.edu.tr/

Boğaziçi Üniversitesi folklor kulübü
Dans ve Müzik gösterisi
adı: MEKTUP
çok harikaydınız,bu kadar yetenekli insanı bir arada görmek bana fazla
hem beğeniyorum hem de
neden bende de yok böyle yetenekler diye beğenmiyorum!!!
işte öyle bir şey


ve bir de böyle bir şey:

İnsanın,dünyanın,yurdun haberini
Ağacın,kuşun,kurdun haberini
Seher vakitlerinde yahut gecenin ortasında
Taşıdım insanlara yüreğimin çantasında
NAZIM HİKMET

http://fizy.com/#s/16k8d3

aman tanrım fizy bunu bana yapma, dedim
şarkı yavaş yavaş dolar iken
muzik başladığında bu ne diyen mustafa'ya
bekle,bu benim dayımın en sevdiği şarkı dedim ve dalida
söylüyor: i found my love in portofino




yumuşacıkk



ses yumuşacık,
müzik yumuşacık
sözler yumuşacık..

her cumartesi sabahımız(nız)bu tatta olsun

118 33

118 80 reklamı iğrençti
118 18 beter
118 23 de öyle
tam ben artık bu firmaların bu şekilde reklam yapmaları konusunda
bir tüzük,bir yönetmelik,bir yasa vs olduğunu düşünüyordum ki
188 33 deki amca tuz biber oldu

omzuna vura vura oynamalar bilmem ne
nefret ettim
ki
adamın üstündeki sarılar da beni destekledi
ammaaaaaa

milas'a gelip de tv açıkken bu reklam döndüğünde

hayatımın en büyük şokunu yaşadım!!!

ananem bu adamı ve bu reklamı çok seviyor :S (gerçekten)

21 yaşımdan sonra
ayrı düştük kadınla ilk defa ve
ilk defa galiba zevklerimiz ayrıldı!!!


not benim sevdiğim çerçeveyi sevdin iyi ki anane...gözlüklerim süper olacak yarın-ın-ın -ın
nınınınınnnnnnnn

byee

özlem-işim

eve gelip kendi anahtarınla kendi kapını açmak
anane ile baba'nın suratlarındaki şaşkınlık ifadesi
evinde misss gibi kahvaltı
ardından da keramos'un yolları taştan...

duvar yapan köksal amca,anne'inin getirdiği enginarları dikmek içün
toprağı çapalayan tuçe
ve çok güzel bir yorgunlukkk-tan sonra
nöri abinin oraya gidip denize nazır çay keyfi yapmak

veee yolda giderken birden baba'nın
arabayı durdurup hadi
gel sen kullan demesi

ve direksiyona geçişşş

baba'nın sana 'yavaş 'diyen anne'ye bi
karışma çocuaa demesi ve
benim bi süre daha devam etmem
amma velakinnn

iki ineciği yol ortasında görünce fren yapıp,hadi baba
yer değişelim,demem

eve geliş,mama yiyiş ve şimdi

pamukla
msn'den konuşma

life is beautiful be yaaaaa

çok özlemişim hemen her plakanın 48 olmasını...

HUKUK OKUYOM BEN YA

günler bi DÜZENe girdi!!!
akşam olsun -geçce bi saatte uyu-
yatağa yat sonra kalk telefona bak
sonra tekrar yat ama gene ve gene kalk,telefonu yanına al
ki sabah alarmı çaldığında duyabilesin ve de uyanabilesin
sabah olsun ve alarm çalsın ve gözlerin açılmasın
sabah olsun ve ayakların,
özellikle de dizlerinin altından itibaren bacakların sızım sızım sızılasınn
dinlenmemiş uyan,
uyan yüzün gözün şiş olsa da uyan,
uykunu alamamış olsan da-ki almışsan mucizeyi başarmışsındır-uyan
bakın etrafına ve çalışmaya çalış
sınava doğru eriyen zaman zamana baktıkça telaşlan

sonra mustafa gelsin,elinde kahvaltılık bi şeylerle
ve sen televizyonu aç ey tuğçe,müge anlı başlamıştır!!!
sonra da mustafa çabuk ye diye söylensin,kanalı değiştirmek için söylensin...
sonra kalk ve çık salondan ve sınav saatine dek
söylene söylene,oflaya puflaya bak notlara,fotokopilere,kanunlara,kitaplara.
ve okula git
Ve sınav saati gelsin
ve sınavlar birer birer GEÇSİN
ve eve dönüşşşşş
biraz makarna yedikten sonra uyumaya çalışma hali..
becerilemediği için daha çok baş ağrıtanından ve dinlendireceği yere yoranından
sonra homurdana homurdana yataktan çıkma

kafa bir değil birkaç milyonken yamaca doğru sıralanan
bir sonraki sınavın materyalleri..
HAYAT düzene GİRDİ.

çok yorgunum,
dinlenemiyorum
vee
HUKUK OKUYOM BEN YAAA !!!

annem demiş ki

bu sabah annemlerle konuşurken anlattı:

dün gece aöf sınavımın nasıl geçtiğini soran ananeme demiş ki,
benim kızım sınav bağımlısı oldu!!!

hey gidindin heeeyyy,
doğru mu ne?

bu kadar mı zor?

sigarasını içiyordu ve yürüdü arkadaşlarıyla
bir süre sonra da aynı tayfa ellerinde birer kahve bardağı geri geldi
ve öğrenciler de merakla ,
hocam nereden aldınız,dedi
tarif edilen yere bir sürü gitti resmen..
sigara içiyordu durmadan,160 dakikalık sınavın hıncını daha başta çıkartmak
niyetindeydi herhalde!!!
ve öğrenciler alınmaya başladı binaya

hiç umursamadı,sanki görevli değilmiş gibi,yaka kartını görmesem değil derdim zaten..
neyse girildi sıraya polis arması için bekleniyor..
sıra bana geldi gelecek kollarımı falan hazırlıyorum
biri yararak geçti gitti
ama yok böyle bir yarış
birini çantası ile itiyor birini de pis bir şeyi tutar pozisyonunda tuttuğu eliyle..
n'lur beni de it, dedim o an içimden ve
itti nitekim
bağırdım ardından ne demek ne demek,tabi ki itip geçebilirsiniz,diye
devam edip etmemekte kararsızdım ki baktım
duymuyormuş gibi davranıyor,koyverdim gitti
öğretim görevlisi olmanız buradaki öğrencileri itip kakma hakkını elbette veriyor size,izin istemeyin pardon falan da demeyin diye..

durdu ve bir süre suratıma baktı bir müddet
sonra da kapı görevlisine görevli olduğu dersliğin hangi katta olduğunu sordu,
umursamadı mı anlamadı mı
ya da bir örgün öğretimi bile kazanamamış bunlar deyip umursamaya gerek mi duymadı bilmem ama ben iyice köpürmüştüm arkama dönüp sıradakilere-kendi kendilerine kadına söylenenlere- bağırdım:
hiç ağzınızı açmayın,ezsinler sizi böyle,itip kaksınlar dedim
ve polisin kontrolünün ardından sınava gireceğim salona tırmanmaya başladım
sinir olmuştum,ama
haklılığıma sonuna kadar inanıyorum
kıytırık bir fakültenin kıytırık bir bireyi ya da çok önemli bir öğretim elemanı
zerrece umurumda değil,
yoldan geçen herhangi bir insan kadar
insan olması kafi..
müsaadenizle,pardon,geçebilir miyim? hep tek kelimelik laflar

ve denedim az önce hiç de zor değil söylenmeleri,
o zaman bu kadar mı zor?

okuyorum ben ya

seçkin yayın evinin içtihadı birleştirme kararlı kanunu
kullanılamayacakmış sınavda
yürüdük yürüdük ,tüm kitapçılarına gittik eskişehrin
yok yok yok ! ! !
her ne kadar eve taksiyle dönmüş olsak da
ayaklarımın sızısı geçmedi ve ben
bir kez daha kallavi bir küfür savurdum bu bölümde okuyan kendime

bu sınav bitti,şimdi diğeri..
hayat böyle geçmeye başladı mı
sinirim tepeme toplanıyor,ama
yapacak hiçbir şey yok
okuyorum ben yaaa

anırta anırta

ağzımın içi kan dolu, neredeyse 5 dakkada bir gidip tükürüyorum..
kök kalmıştı sadece,diş kırılınca ve
sadece o kök bir saatten fazla süre o koltukta yatmama sebep oldu..
oydu halil bey üçe ayırıp(!) kökü..
canım da yanıyor şu sıra,ağrı kesicinin etkisi geçiyor herhal yavaş yavaş
en az 4-5 saat bişi yemesin iltihap falan fasarya die
bi ton açıklama yaptı doktor-dişçi..
eve dar attım kendimi..
anca 3 saat geçti ve çok acıktım,canım yanıyor..
kendimi öylesine-ölesiye kasmışım ki her yanım ağrıyor..
babiş,ooraş bakalım çıkarabilcen mi parmağımı dediydi de
eve gelince gülerek amma sıktı bi de tırnakladı dedi..
annem zaten bembeyaz izledi her anı,değil tabi..
bi ara kaçtı gitti nihal yengeme:)
şimdi evdeyim..
su içebileceğim saatin gelmesini bekliyorum..

ağzım kan dolu,aslında bugün burada
paraşütle altında not olan bi bezle gözümün önünde uçan birini anlatcaktım ama keyfim kalmadı
dişimdeki ilaç nedeniyle ağzımda kanla karışık karanfil tadı..
her sene bu dönemlerde bi ameliyat geçirmeyi adet edindim heralde..geçen sene 15 mart şimdi 14 şubat ve ne ilginç ki 31 aralık gününü de hastanede geçirmiştim..
ne özel,ne güzel günler...
hay bin kunduz..

ve aklımda şu dize:kadınlar doğurdu beni bağıra bağıra ,yine onlar öldürecekler beni aşktan bağırta bağırta..
biraz deformasyondan zarar çıkmaz-affet beni CAN BABA- :safiş doğurdu beni ağlaya ağlaya,ve birgün bir dişçi öldürecek beni korkudan anırta anırta

koşarken kalbim ağrıdı

neler oluyor,nasıl oluyor anlamıyorum..
sadece kaçma isteği var,önleyemediğim denli büyük
kaçıp gitmek ve bırakmak seni-her şeyi ardımda..
neden bilmiyorum ben hep böyleyim,öbür türlüsü gelmiyor elimden

ben üzülmem sen üzülürsün,zor olanı mı başarmak istiyorsun
neden mutlu olmayı düşünmüyorsun... diyorsun

bir cevabım yok,hiçbir zaman olmadı zaten..
gitmek isteği hasıl oldu mu bana,giderim..
seni üzdüğümün farkındayım,ben de bundan haz alıyor değilim..
sadece gitmek istiyorum..

bilmem belki..
bilmiyorum belki de belkisi yok..

korkularımla yüzleşemiyorum,gidiyorum..
hoşçakal ve bil ki seni seviyorum,hem de çok..
bilmediğim bir sevgiyle seviyorum:
bir dostu,kardeşi,abiyi,sevgiliyi,yol arkadaşını,çocuğunu ... sever gibi
bu tam olarak nasıl oluyor bilmiyorum,ama seviyorum..
ve hangisinin ağır bastığını bilmediğim zamanlarda daha çok korkuyorum,seni üzmekten
ve artık susuyorum..
soru sorma,hiçbir cevabım yok
gidiyorum,ve bil ki:seni seviyorum

bi sarı bi kırmızı bonibon

ailecek şubatın ortasındaki güneşin keyfindeydik

naci abi'nin demlediği çaydan yudumluyorduk sıcak sıcak..
nuri abi'nin oradaki neneyle sohbet etmeye yanına gitti de annem,
güzel ninem bırakmadı annemi az daha otur,az daha diye diye
95 yaşındaymış,sürekli Elazığ'ı övüyor,özlemiş memleketini
ee nerdeyse bir yıldır Ören'de
yakında gidecek kim bilir belki bir daha göremem onu..

biraz kalabalıklamış oturuken biz mekanda-mekan deyince de...-
naci abi bi koşu içeri gitti,elinde sarı kırmızı bonibonlarla(!) geldi,
bir bardak da su doldurmuş,nineye götürüyor..
bize gösterdi çaktırmadan,nine aldı bonibonları-ilaçları
ve suyla yavaş yavaş içti ilaçlarını

naci abi geldi yanımıza,hasta değil ama ilaç ilaç diye tutturuyor ablam ,napcaz dedi?
sesi en güzel volümündeydi ve yaptıklarında kötü bir şey yoktu ama hüzünlendim..
ananemler deli bilmem kimi anlattılar,onu da kızı kandırırmış bu yöntemle
ve sonra nine
güneşten daha çok istifade etmek için sandalyesini bize doğru kaydırdı,hatta
annemi kaldırdı yerinden:)
sonra da bize şey dedi:
Allah naci'den razı olsun,ilaçlarımı getiriyor günde bi kere onlar iyi geliyor ayaklarıma..
gülelim mi napalım bilemedik..
annem naci abiye birer birer versene,sabah-akşam dedi,
naci abiyse yok ikisi aynı anda,biri bi ayağa diğeri öbürüne deyince
hepimiz iyice nene korkumuzu bi kenara bırakıp güldük..

napsın ninem,o niyetle içince iyi geliyor demek ki
insan psikolojisi buna da kadir demek!!
bi sarı bi kırmızı bonibona bakıyor ayak ağrısı

eni konu tesirli ilaçlar işte ...

süleyman sülüüükkkk:p

muhteşem yüzyılı izlerken birden
şunu ünlemeye başladım:
süleyman sülük,iki torba bülük
süleyman sülük,iki torba bülük...
sonra da bir kahkaha koyverdim
vardı gitti

bu sözler beni çocukluğuma götürdü gitti..
köydeki çocuklardan öğrenmiştim de evde söyleyince ananemin yüzünü kızartmış,
tepesinin tasını attırmıştım

öbek öbek katarsis bulutunun altındayım,eziliyorum ve
gülmekten ölüyorum şu diziyi izlerken
millette çağrışanlara bak,bi de bendekilere bak
süleyman sülüükk,iki torba büüülükk

başın sağolsun değil,emir Allah'ın

inanmıyorum,diye bi haykırış
dillendi benden

sabahın köründe alt yazıyı okuyunca

annem algılayamadı önce,baktı bi süre

sonra tuh tuh tuhlandı
defne ölmüş..

karakızı severdim,alışveriş
merkezlerinde dolanarak insanlara sorular sorduğu
yarışmadan sonra,daha bi sevmiştim

son yarışmasındaki enerjisini izlerken sürekli ağzım kulaklarımdaydı ve
yazık ya bu abla türkiye'de kendine uygun makyaj malzemesini
ne zor buluyordur diye dertlendim..

şok oldum,üzüldüm öldüğünü okuyunca..
neden bilmem,çocukluğumdan beri bu denli sevdiğim
iki insanı taşıdım hayatımda,
saçma sapan bi şekilde onlara karşı hissettiklerimi eş tuttum:
defne joy foster ve toprak sergen(Toprak'a Allah uzun ömürler versin.Amin.)
çok üzüldüm severdim hatunu hiçbi şeyim olmamasına rağmen sevdiklerimdendi

ki bilenler bilir ben pek insan sevmem,
bu ablayı sevmem ilginçti işte(benim açımdan)
bi şeyler yazayım dedim ilk gün sonra,bırak hatun yazma dedim kendime..
onur bayraktar 'ın ölümünde hissettiklerim gene peyda oldu

karakız gideli çok oldu ya yazılmamalıydı bu yazı belki ama
yazıldı ,çünkü
asıl yazılmaması gereken yazıyı(LARı)
işaret etmek istedi kadın başım,kırgın-özgür-feminist ruhum

nasıl adlandırılırsa adlandırılsın düşündüklerim-hissettiklerim
söylemek istediğim son bir şey var bu hususta:
üstüne vazife olmayan her bokta saatlerce yorum yaparsın da bu konu senin haddine miydi ulan hıncal uluç
sana ne ulan sa-na-neeee


yüreğin en dibinden bir not:minik bebe de annesi gibi olur inşallah ve mekanın cennet olsun d.j.f.
umarım bu kötü kelamları işitmediğin bir yerdesindir..

haşmet babaoğlu'nun pazar yazılarına döndü ya la bu:P

gri bulutlar örtmüş tüm mavileri bugün
dün
bodrum yolunda
flamingolar vardı,
gördüğümde sevinç çığlıkları attığım, güzeldi

şimdi evimdeyim,düşüm
bu sene de gidemediğim uzak doğu'ya gitmeyi başarmak
bir gün ,umarım

okuduğum kitap: protestan ahlakı ve kapitalizmin ruhu
ağır geldi bünyeye :S

doydum,bu kadar aç iken
tok oldu ruhum
bir parça etamin mi bulmalı işleyecek,yoksa
gidip yün alıp bere mi örmeli
şöyle en bordosundan,bilemiyorum

yoruldum,dinlenmek istiyorum
Ve sevmek,korkmadan
ve aslında ben

gitmek istiyorum buralardan

sevmek ve gitmek
gittiğim yeri sevmek
sevdiğim yere gitmek
sevdiğimle gitmek
sevdiğime gitmek
ama ille de gitmek
istiyorum ben buralardan

hep yoldaymışız gibi

hep yoldaymışız gibi
hiç bitmeyecekmiş gibi
fakat kısa sürdü..



üç hafta yeter mi bilmiyorum ama,dedi
yetmeez,dedim

yetmezmiş gerçekten
şimdiden özledim
çok ama çoook


not:kıytırık bi karalama-becerebilsem neler anlatırdım..

fotoğraf gerçekten çikinmiş be!!!

saat 14.32'de
annemi arayıp ağlıyordum
nasıl bana başvuruların başladığını söylemezsin diye
saat 14.36
EAL'yi aradım sistem açık mı diye
5 dakikada giyinip,Kral taksiyi aradım
14.50'de kampüsteki Vakıfbank'taki görevli sistemimiz çalışmıyor,dedi
İşbankası'nda da durum aynıydı
tekrar Kral taksiyi aradım saat 14.59
taksi geldi
her yerde kırmızı ışığa yakalandık!!
geçitin orada hızlı trenin geçmesini beklerken neredeyse ağlayacaktım..
kardeşim Akbank'ı denedi ve olmayınca
barbaros yokuşunu tırmanıp Vakıfbank'a gitti
tren geçiyor geçiyor..
kardeşim aradı,saat 15.06
işlemim gerçekleştirilmiş,makbuz yazılıyormuş
taksideki amcaya EAL'ye gidelim dedim
bilmiyormuş yerini,anons geçti
saat 15.18 EAL'nin girişindeyim
bayan müdür yardımcısı sistemi açtı..
diploma falan istemeyin ya da isteyin bana güvenin ben yarın getiririm,dedim
bilgileri girdi,fotoğrafı çekti..
istersen değiştirelim,dedi
baktım,yok yok onaylandı yazısını göriyim ben ,fotoğraf umrumda değil,dedim
o sırada ardımdan gelen 2 kız makyaj yapıyordu!!!
paramı verdim ve çıktım..
saat15.31 taksici amca kimliğimi okulda unuttuğumu fark etti ve
kimliğimi aldım ve taksiye bindim..
yolda annemi,arzu ablayı ve kardeşimi aradım..
eve geldiğimde terden sırılsıklam olmuştum..
stres beni mahvetti ve baktım da fotoğraf gerçekten iğrenç :)
özge'ye anlattım olanları ve kardeşimi aradım..
Havaş'ın minibüsünü kaçırmış,çok sinirli..
bağırdı durdu bana,umarım uçağı kaçırmaz..
ve bu öğleden sonrayı asla unutmayacağım..
286'daki taksici amcayı ve 'ee sinema televizyon hukuktan yüksek mi ki?' deyişini..
hayır ama bunu istiyorum,dediğimde
'çok ilginç' demesini,
kardeşimin üstün çabasını..
ben bugünü unutmayacağım..
saol tuğba ve umarım yetişirsin uçağa,
hiç kavga etmek istemiyorum seninle!!
yarın iki sınavım var,biraz rahatlayıp çalışmaya başlamam lazım..
elim ayağım boşanıyor,yorgunum
ama ben bugünü unutmayacağım..

fidel,benim ak sakallı dedemmm

gece 3 saatçik uyuyunca
günün ortasında,
sınava da azıcık kala
uyucam ben 20 dk dedim
20 dakkacık mı dedi,gülümsedim
evet,çok bile bize,sınava ne kaldı?dedim..
uyuduk

çalar saat çaldığında
rüya görüyordum..
hazırlanıp apar topar(!) yemek yemeye gittiğimiz için
anlatamamıştım rüyamı..

yemek yerken
biliyor musun,ben rüya gördüm,hem de rüyamda fidel castro'yu gördüm,dedim
ve başladım anlatmaya:
fidel bi sandalye gibi bişiyde oturuodu,türkçe bişiyler söylüodu ama
anlamıodum,sesi çok kısıktı
ben kulağımı ağzına yaklaştırdım öle uyandım,dedim güldü
ne alaka dedi:)
bilmem milletinkine ak sakallı dede falan girio ya
belki de fidel bana soruları sölicekti,dedim

çok iyimiş ya ,çok hoşuma gitti..
senin ak sakallı deden fidel mi? dedi
...
güldüm sanırım,cevap da vermiş olabilirim,
ama inanın ne dediğimi hatırlayamıyorum..
sadece yorumu çok hoşuma gitti,
o yüzden eve gelince google'a
rüyada fidel castro'yu görmek diye aratmadım (:
mealini ve neden o rüyayı gördüğümü öğrendim,ben yemek yerken..

20 dakikalık uykuda fidel kastro'yu görmek..
ve fark etmek:
fidel benim ak sakallı dedemmm

hakketten (:

çok yalnızım,diye inlediğimde
bebeğimm sen yalnız değilsin!!!
yalnızlığınla berabersin,diyen kadın..
Allah seni kahretmeye...
bu kıro lafınla güldürdün beni
hiç beklemediğim-istemediğim bir anda..
hüzün güzel di ama
bu da iyiymiş!!
Yalnız değilim,yalnızlığımla beraberimmm
puhahahhaha

iyiymiş hakketten ulan

i'm alive but i'm alone

dışarda adetleri üzre dolanan uçakların gürültüsü
keyfimi kaçırmıyor!!!
misss gibi bir güneşle uyandım ben güne

koltuğun üstünde çamaşır teli var
kaktüsleri cam kenarına aldım
kahvaltının ardından gazetleri dolandım
biraz doğan akhanlı,biraz cmk m.102 haberi okudum..
cinnet getirip (ya da geçirip hala bilmiyorum bu kalıbın aslını) 2 yaşındaki oğlunu 5. kattan anaya(!)
takıldım biraz,ama
o bile hızla geçti(:

3 Doors Down when i'm gone ı söylüyor..
sırada here without you da olabilir better life da..
fark etmez..
müzik son ses.
üst kattaki abla bir yerlere vuruyor,
tavır bana sanırım!
zira müziği kısınca duruluyor
çok da şeyimde(umrumda)
daha da açasım geliyor müziği :P
keyfim yerinde (:

laci ojelerin akıbeti:
birazdan silinecek ve
tırnaklar kan kırmızısına boyanacak..
dedim ya keyfim yerinde diye..

i'm alive but i'm alone
part of me figthining this
but part of me is gone
sevdiğim kısımmm
i'm alive but i'm alone
poff ne gam ama

keyfim çok çok yerinde..

minicik bir an

bir elime diş fırçamı aldıktan sonra
aynanın önündeki signal whitining e uzanmam
ve diş macunun kabının laciverdi ile
tırnaklarımın aynı renkte olduğunu fark etmem
yüzümde bir anlığına beliren tebessüm
minicik bir an
ama hoş..
bu hatun ayrıntılarda mutlu ve
laciverdi çok seviyooo

3 kusur yıla 3 ev

evlerim oldu benim
kocaman ya da minicik
son 3 kusur yıldır faturaları adıma gelen evler
benimdiler!

ilki vişnelikte,savaş caddesinin sonundaydı
5. katta 3+1...
güzel evdi,3 cepheli
çok güzel mutfağı vardı,kar yağarken penceresinin önüne oturup yazılar yazdığım
sabah uyanır uyanmaz mutfakta ıslattığım ekmeği güvercinlere koyup
onların ekmeğe pikelerini çayımı yudumlarken izlediğim mutfak..
o evden bana kalan en güzel kare..
aileden tam anlamıyla ilk ayrılışı
sevdicekle aynı çatı altında ilk kez uyumayı yaşadığım
biri tanıdık biri tanımadık 2 kişiyle aynı ortamı teneffüs etmek zorunda olduğum,
sonunda her ikisine de tahammül edemez hale geldiğim ev
hepsinin tanığıydı,
kayıtsız izledi gidişimi
babam ve hamallar odamı ve ortak eşyalardan istediklerimi taşırken ben eve veda etmiştim
unutulmaz bir seramoniydi..
unutmadım o evi,sevmiştim..


sonra kırmızı toprakta bir evim oldu!!
3. katta 1+1
görür görmez sevmiştim evi
mutfağındaki taşlar milas'taki evmizinkinin aynıydı
bir dünya ev gezdikten sonra ilk gördüğümüz eve gitmiş ve temizlemiştik orayı
annem,babam ve ben
2 yıl yaşadım orada
arka odanın karşısındaki apartmandaki
evlilikleri pörsümüş karı koca

sessiz sessiz ellerine birer sigara alıp
beni izleme sevdasına tutulmasalardı hala orada yaşıyor olabilirdim..
alışmıştımmm..
karşı dairedeki çiftin kavgalı-çığlık çığlığa seks dolu yaşayışlarına,
yan dairedeki Bodrum'lu ablanın öksürüğümü duyup bana çorbalar mamalar yapıp getirişine
pimpis merdivenlerine,kesik elektriğine
nesli'ye alışmıştımmm
günler sürdü toplanmam,
tamam artık yarın taşınıyorum dediğimde
dostlar gelmişti yardıma,ama
kübra farkındaydı haleti ruhiyemin-gitmek istemediğinin

tüm gün öylece oturdu benle!!!
müzik dinledik,konuştuk konuştuk..
ben ağlamak istedim ama beceremedim,
tıpkı kusmayı beceremediğimde olduğum gibiydim..
iğrenç hissediyordummm
özge gelip bu ev neden hala toplanmamış diye bağrınınca hareketlendik biraz
ve geç saat taşıttık özgeyle evi..
ne acayip hamaldı o kısa boylu-bıyıklısı
hiçbir şey taşımadan,üstelik bir de balerinli tablomu kırarak bitirmişti günü!!!
ne acımıştık ekip arkadaşlarına..
çok geç saatte bitmişti işimiz ve gazi'ye gitmiştik yemek yemeye..
nefes alacak halimiz bile kalmamıştı dersem abartmış olmam heralde
ama gazi abi neşemizi yerine getirmişti,az da olsa
ve ben o akşam
bu şehirdeki en mutsuz gecemi geçirdimmm
kendimi çok yorgun ve çok yalnız hissediyorum özge dedim durdum
akşam olmuştu ve hala ağlayamamıştım..
yeni evimi bir prestij günü öncesi,biraz da şans eseri bulmuş ve çok sevmiştim
ama artık kızılcıklı mahmut pehlivan'ı arşınla(ya)mayacaktım eve giderken..
buruk buruktu içimmm..
çok zor bi ayrılıktı..
ama çok da güzel bi buluşma,kavuşmaydı da aynı zamanda..
yeni evim yaklaşık bir ay sonra yeni evimiz oldu özgeyle..
duvarlarını posterlerle süslediğimiz,sevimli hale getirdiğimiz..
bizimmm
ve ben bu sabah özge,burcu,mehmet ile kahvaltıdan sonra otururken
dedim ki iyi ki varsnız,iyi ki buradasınız..
eve bir baktım da çok hoşuma gitti bu hali

bu evi çok sevdimmm..
ayrı mutfağına tav olmam,duşa kabinine bayılmam değil tek sebep..
ben bu evi dostlarla doluyor diye sevdimmm
ve sanırım bu ev en sevdiğim evimmm


Not:artık okula 5 dk mesafesinde olmak paha biçilemez(: