bi sarı bi kırmızı bonibon

ailecek şubatın ortasındaki güneşin keyfindeydik

naci abi'nin demlediği çaydan yudumluyorduk sıcak sıcak..
nuri abi'nin oradaki neneyle sohbet etmeye yanına gitti de annem,
güzel ninem bırakmadı annemi az daha otur,az daha diye diye
95 yaşındaymış,sürekli Elazığ'ı övüyor,özlemiş memleketini
ee nerdeyse bir yıldır Ören'de
yakında gidecek kim bilir belki bir daha göremem onu..

biraz kalabalıklamış oturuken biz mekanda-mekan deyince de...-
naci abi bi koşu içeri gitti,elinde sarı kırmızı bonibonlarla(!) geldi,
bir bardak da su doldurmuş,nineye götürüyor..
bize gösterdi çaktırmadan,nine aldı bonibonları-ilaçları
ve suyla yavaş yavaş içti ilaçlarını

naci abi geldi yanımıza,hasta değil ama ilaç ilaç diye tutturuyor ablam ,napcaz dedi?
sesi en güzel volümündeydi ve yaptıklarında kötü bir şey yoktu ama hüzünlendim..
ananemler deli bilmem kimi anlattılar,onu da kızı kandırırmış bu yöntemle
ve sonra nine
güneşten daha çok istifade etmek için sandalyesini bize doğru kaydırdı,hatta
annemi kaldırdı yerinden:)
sonra da bize şey dedi:
Allah naci'den razı olsun,ilaçlarımı getiriyor günde bi kere onlar iyi geliyor ayaklarıma..
gülelim mi napalım bilemedik..
annem naci abiye birer birer versene,sabah-akşam dedi,
naci abiyse yok ikisi aynı anda,biri bi ayağa diğeri öbürüne deyince
hepimiz iyice nene korkumuzu bi kenara bırakıp güldük..

napsın ninem,o niyetle içince iyi geliyor demek ki
insan psikolojisi buna da kadir demek!!
bi sarı bi kırmızı bonibona bakıyor ayak ağrısı

eni konu tesirli ilaçlar işte ...