simiiiiğyytttttttt
gibi bişi ünlüyordu,
baktım sokağı sonunda,çıkmaz sokağımızın..
ben de aldım bir liramı koşturdum aşağıya
el salladım kapıdan,önüne durduğu binayı işaret ederek biri inecek dedi bana,anladım:)
sonra yanıma geldi
penceren bakarken de kapı önündeki sessiz iletişimimizde de acaba o çocuk değil mi?
sorusu içimi kemiriyordu
yanıma geldiğinde ise
rahatladım,''sen motor mu aldın'' dedim
''evet,abla'',dedi
biriktirmiş para almış,simit satarak...
vay be dedim,içimdeki sevig yumağı daha da toprlacık olurken
''hayırlı olsun.''dedim..
o da bu sefer SADECE ''saol,abla'' dedi..
artık tanıştık ve bi smit daha alsana beaa ablam'ları çoktan geride bırakmıştık..
yüzümde gülümseme evime çıktım..
hala saf bir sevinç suratımda
geçeyim de yazayım dedim
bir yıldır her hafta sonu sabahımı simitleriyle güzelleştiren bu güzel çocuğu
HAYIRLI OLSUN..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
bol keseden savurma,acıtır!!!