hani intihar notu vardı ya meslektaşımın '' yavaş yavaş delirdim kimse fark etmedi....'' diye
ben de öyle
yavaş yavaş ölüyorum, kimse fark etmiyor
yarın doğum günüm
bugün ölsem hiç canım yanmaz da 
aklıma iki şey takılıyor
nününün tabutu eve geldiğinde ''o benim kardeşim ya'' diye Buket'in ağlaması 
ve cavır kedilerime kim bakacak korkusu?
yoksa ölmekler kolay, hem nedir bu halim
yaşamak mı?
ben bu yaşlarımı hiç böyle hayal etmemiştim çocukken
şimdi yavaş yavaş
her şey yavaş
belki bir gün
ama bugün değil

 Mutsuzluktan öleceğim

Bugün değilse yarın

Ha eğer mutsuzluk insan öldürmüyor

Derseniz

Mutsuzluktan insan kendini öldürüyor ama, derim.

Çok mutsuzum.

Çok çaresizim.

Tüm kemiklerim sızılıyor,

Kalbimdeki ağırlık geçmiyor

Üstüne üstlük iyiymiş gibi dolanıyorum tüm gün etrafta

Çünkü işler var

İşini sikeyim

Çok mutsuzum ulan ben bu otuz yaşımı hiç böyle hayal etmemiştim

bazen elin ayağın tutmaz
yaşadığına, yaşamadığına
kendine, herkese isyan edesin gelir ya
öyle bir gün
sanki
kendimi sevemiyorum
kimse beni sevmiyor gibi hissediyorum
biraz mutlu olabilsem
arkası gelecek gibi 
biraz mutlu
çok değil
içimde bir yer büzüşüyor
kötü bir şey olmuş da etkisindeymişim gibi
içimde bir yer büzülüyor
kötü bir şey olacak gibi
bazen elim ayağım tutmuyor

bir laz oğluna

Ne sen Leyla' sın ne de ben Mecnun
Ne sen yorgun ne de ben yorgun
Kederli bir akşam, içmişiz sarhoşuz, hepsi bu

Ne sen Leyla' sın ne de ben Mecnun
Ne sen yorgun ne de ben yorgun
Kederli bir akşam, içmişiz sarhoşuz, hepsi bu


ile

N'etmiş, n'eylemiş, n'olmuşum
Cömert ırmaklar gibi gürül gürül
Bahtın karışmış bahtıma çok şükür.
Yunmuş, yıkanmış adam olmuşum.

Karam, karam
Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam
Sensiz bana canım dünya haram olsun.



lar vedaha neler neler uçuşuyor kafamda.
nefessizim
dört yılın ardından
söyleyecek sözüm yok
umarım mutlu olursun
ki mutluymuşsun
ne güzel, hep öyle kal.
sana da hoşçakal
Kendine iyi bak, beni düşünme
Su akar yatağını bulur

o salak benim

hafta sonu carrefoursaya gittik.
aa bir de baktım araba park yerinde(kısıtlı sayıda), alışveriş arabası duruyor.
hem de ne durma abuk sabuk.
söylenerek halkımıza, ittirdim kapının orada bıraktım alışveriş arabasını.
sonra bir müddet alışveriş yaptım.
tam kasadayım,
içeride çalışanlardan biri kasadaki çalışan kadınlara gelerek
''insanlar ne salak ya, almışlar oradan arabayı. Şimdi kamyon gelse yük indirmeye yer yok, gideyim de bu park direklerini dikeyim bari'' dedi.
utandım ama
o arabayı park yerinden çeken o salağın ben olduğumu zerre çaktırmadım.
Ön yargılar ön yargılara karşı....
ben halkımıza sövdüm,
çalışan bana sövdü.
ikimizin de niyeti iyiydi üstelik.
neyse,
o salak benim!!!

dün öğle yemeğinden beri gülüyorum Naime'ye
aklıma geldikçe!!!
acı yemeyi çok cool buluyormuş, meğerse arkadaşım:)
kendisi hiç yiyemediğinden olsa gerek
insanoğlu ne tuhaf varlık

telefon hala çalıyor

bugün öyle alıktım ki kibarca şöyle açıklayabilirim;
(kibarca çünkü kendime çok da ayıp etmek istemiyorum)
tam işten çıkmak üzereyken komşum aradı,eve geldiysen gel çay demledim diye
az işim var eve gelince çıkayım sana da dedim kapattım
sonra masamdaki bulaşıkları yıkamak, çöpleri geri dönüşüm poşetine atmak
kısacası mesaiyi bitirmek üzere kalktım
baktım mutfağa birkaç gidiş-geliş yapmak gerekecek
elimdeki her şeyi kağıtları attığım kovaya doldurdum ve tek seferde mutfağa gittim
bravo dahi!!!
çay bardağı, termos vs çıkardım
kağıtları büyük boy poşete döktüm bulaşıkları yıkarken telefon çaldı
bulamadım
bakındım
bulamadım
sonra birden onu da kağıt kovasına koyduğumu ve
kağıtlarla birlikte poşete döktüğümü ayıktım
telefon hala çalıyor
nina zilli çalmıyor
çünkü telefonum müthiş(!) i phone
ona o sevdiğim melodiyi atayamadık
neyse , telefon hala çalıyor
ve ben çöpteki kağıtları şişeleri karıştırıyorum
bulamıyorum
oturdum yere
bommboş baktım bir müddet
(bazen anı yönetemediğimde çöküp boş bakarım)
sonra da birkaç şeyi çıkardım buldum telefonu
afferim kızım aferim
ya telefon çalmasaydı
öylece götürüp çöpe atacaktın, yağmurun altında şanslıysan da
attığını fark ettiğinde aramaya çıkacaktım
aferim diyerek kendime kalktım çıktım ofisten
bazen gerçekten hayret ediyorum kendime
bunu nasıl başarıyorum diye