'Ne zaman çalışan bir aletin yanan kırmızı düğmesini görsem,kucağımda yarı çıplak otururken öptüğüm Adan'nın lezzetli dudaklarını anımsarım' (Sf. 372) diyor ya Buket Uzuner Kumral Ada Mavi Tuna'da
bu satırları okuduğumda defterime şu satırları karalamak istedim:
Ne zaman başını hafif eğmiş, bir gözü kısık bir halde sigarasından nefes çeken bir adam görsem; yüzü Japon Bahçesine dönük halde Anadolu Pino'nun bahçesinde arkadaşları ile yemek yiyen o güzel-esmer adamı anımsarım..
İşte bütün hüzün ve düğüm burada
ha bir de ne zaman demişken Sezen'den Herkes Yaralıyı da dinleyivereyim; https://www.youtube.com/watch?v=ROpx1ynwwLo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
bol keseden savurma,acıtır!!!