jandarma beni dövecekmiş!!!

mesleği çok sevmediğimden olsa gerek meslekle ilgili yazmak pek hoşuma gitmiyor
ama bunu anlatayım istedim:
dün ofise nerden ezip tezip bana geldiğini daha ilk gördüğüm anda merak ettiğim bir abi(!) geldi.
başladı dereden tepeden anlatmaya,
önce işini anlattı, çoluğunu çocuğunu, yönlendirici soru sorup sadede gelmesini sağlamaya çalışmama hiç izin vermiyordu.
tamam, dedim içimden. psikolog tuğçe çıkacak şimdi içimden,
durum ona ihtiyaç duyuyor.
anlattıkça anlatıyordu ve nihayet erkek kardeşiyle ettiği kavgaya geldi sıra ve sonrasında dün gece arayan jandarmanın telefonuna.
ne yalan söyleyeyim saçma bir sevinç oluştu bende ana konuya geldik diye.
jandarmacağız telefonda bizim abiye 'yarın9-9.30 gibi gelmezsen zorla getiririz ' demiş.
bizimki de jandarmaya gitmeden evvel bu nedenle bana gelmiş.
jandarmanın kendisini çok feci döveceğini iddia ediyordu.
neden abi dedim, başka bir olay mı var çocukla aranda
yok, dedi. zorla götürecekmiş ya beni..
uzuun uzuuun ve birkaç kere zorla getirme'nin ne olduğunu anlattım ona,
sonra ilçe jandarma komutanlığını aradım,
bilgiyi aldım, anlattım
numaramı da verdim
yarın babamla gidiyim bari, dedi çıkarken..
bir iki saat geçti aradan

köye gitmiş olacak ki
arkada birçok erkek sesi,kahve muhabbeti
abla, dedi
yarın beni dövceklermiş jandarmalar ,bunlar öyle diyor.

bak, dedim. yarın babanla git ama öyle bir şey olmayacak. olursa anında beni arayacaksın ve ben de avukat arkadaşlarımla geleceğim karakola.jandarmaları da şikayet ederiz kötü bişiy yaparlarsa, tamam mı?
tamam, dedi.
kendine iyi bak, hoşçakal. dedim kaparken.
bir daha gelmeyeceğini biliyorum.
çünkü bir İŞi yok.
ama şu var,
sokakta dolaşan ortalama bir türk insanı
çok kötü kalpli
biraz saf birini azıcık, üzüp korkutup KEYİFLENECEK kadar kötü