dünün ardından

dün bir kaza atlattık
minik bir tahliyeye giderken
jandarma arabası arkamda, eşyaları koyacağımız araç önümdeyken...
allah'tan ali amca çok hızlı değilmiş
çünkü eğer biraz hızlı olsa
dağ gibi mercedes minibüsle mahvederdi bizi...
bodrum- milas yolundaki o mimli kavşakta
o enteresan ağacın !orda
takla atardık..
ve yaşananlar daha farklı olurdu
polis yaralamalı  değil
ölümlü diye tutardı mesela tutanağı
...
olmadı
çok şükür....
emine korkuttu biraz hamileydim
karnım, belim dedi
ama meğer hamile değilmiş
hastahanede geçen onca saat
geçirdiğim(iz) korku yanıma kar kaldı!
....
maddi hasar;
evet elbette var
ama hiç umurum(uz)da değil

aklımda minik minik üç şey
dünden beri:
ilki: geçen yıl bu vakitlerde ucuzca bişiy alalım çarpar marparsam üzülmem demiştim
araba bakarken de ananem: ucuz araba alıp içinden ölüsünü çıkartacak çocuğum yok benim, sana ne hediyenin  fiyatından demişti! varmış bir bildiği
başka bir arabada olsa bu kadar hafif atlatır mıydık bilmem
iyi ki toyota gibi kadınmışım...

ikincisi: her şeyi hallettikten sonra (!)sigortacımın ısrarıyla aradığımız babama ilçe jandarmaya ifadeye gidiyoruz deyip telefonu kapattık ve babam hemen ananemi aramış.'tuğçe kaza yapmış yanında erhan var!' demiş. annem 'ağacın oradaki dönerde demi?' demiş.
meğer annem sadece hissetmiş

üçüncüsü: artık üzülmesin diye ananemden kötü şeyleri sakladıkça daha büyük felaketlerle sınandığımızı öğrendiğim yaştayım! siz karışmayın ben anlatacağım her şeyi, araba nerde derse ne yalan söyleyeceğim onca zaman dedim? başladım anlatmaya: ağladım, sarıldım, öptüm, teşekkür ettim;sonra da onun bir gece evvel gördüğü rüyayı dinledim: leman'ın evine gidiyorum.( yıllar evvel ölen bir arkadaşı) tam evin orayı gördüm bir su akıyor, ne pis bir su.eve yaklaştıkça nasıl geçeceğim diye düşündüm atlayayım diye karar verdim. kucağımda da bir bebek zayıf bişiy kundakta.tam zıplayacağım çocuk kayacak gibi oldu kucağımdan sımsıkı tuttum onu. çocuk düşmedi ama a biraz su oldu ayaklarım...
ya işte böyle.
anneler hissediyor,ananeler rüyasını görüyor,
komutan gitme o köye boş ver bugün diyor
dinlemiyorsun
üstüne üstüne gidiyorsun kaderin
sonrası koca bir ses ve toz bulutu
çarpma sesi,patlayan teker sesi,hava yastıklarının sesi,arabadakilerin sesi,araçtan inip koşan jandarmaların sesi...

titremem geçti ne pasiflora ne bişiy
uyumadan geçti titremem hem.
kimsede bir şey yok
ali amca da emin ile annesi  de iyi

araçlar servislerde

ben de neredeyse tüm gün yattım
ağrılarım,berelerim var tabi
ama şükrediyorum ki
sürüklemedi, takla attırmadı o araç bize
ya da bir kamyonun altına savurmadı o yolda
şükür
ki şükür

daha gidilecek yollar varmış demek