sevgilim,
yetimim benim,
aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken
kapılar kapalı,dünya buzlu cam
uyuşmuş gözlerimin önünde
hayat akıp gidiyor hiç kımıldamadan
ikimizin yerine dinliyorum
sevdiğin şarkıları
siyah tişörtünü giyiyorum yatarken
gömleklerini,kazaklarını,kokunu
senin rüyalarını göryorum ölür gibi uyurken
gün boyu elimde kahve fincanı
kapıyı açmıyorum
telefonlara çıkmıyorum
başını ekliyorumgeleceği olmayan hatıraların
sevgilim,
yetimim benim,nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata
öldüğünden haber yok fotoğraflarının
                                                                     murathan mungan


bu şiir çok güzel ve ben ona yeni rastladım.dün gece ferzan özpetek saturno contro'nun o vurucu sahnesini retweet edince aklıma düştü..lorenzo'nun olsun bu şiir.

fotoğrafların adresleri: http://wakpaper.com/large/Saturn_wallpapers_331.jpg

http://arneadolfsen.files.wordpress.com/2012/09/saturno-contro.jpg?w=720

http://eur.i1.yimg.com/eur.yimg.com/xp/yahoo_manual/20070206/11/3803813253.jpg

http://www.karlstorkino.de/img/veranstaltung/Saturno%20contro_Filmtage%20des%20Mittelmeeres.jpg

http://img454.imageshack.us/img454/7949/22852519sm1.jpg

http://image.nanopress.it/r/FGD/static.nanopress.it/gaywave/fotogallery/hd/8780/scena-saturno-contro.jpg