ANANE alt yazıyı gördün mü?

biz geliyoruz,evdesiniz dimi?dedi
sesi gayet normaldi
onu en son ne zaman gördüğümü düşündüm

anımsayamadım!!!

neyse karnı burnundadır şimdi
bebişin hareketlerini falan da izleyebilirim
tabii o kadar şanslıysam dedim içime içime

yarım saat kadar sonra
kapı çaldığında
diğerlerinin ardında kaldığı için göbeciğini göremediğimi düşündüm
sonra eğildi ve çizmesinin fermuarını açtı!!!
içeri girdi ve kendini koltuğa attı
kendini koltuğa attı!!!

söyleyecek hiçbir şeyim kalmamıştı!!!

bomboş,bomboktu her şey....

hiçbir şey söylemedim
hiçbir şey söyleyemedi..

2 hafta kadar önce göbeciğindeki ölmüş
kendi kendine
ve almış onu mavi yeşil takımı bir ameliyathanede
almışlar onu çünkü o ölmüş

çok tuhaf oldum..
sonrasında da arayıp bir şey diyemedim

hala diyecek bir şeyim yok..

kafamda tek bir cümle
alt yazıları okumadığım için kızan ananeme nazire yapıyor bugünlerde algım!!!
ne yaparsam yapayım görüyorum,duyuyorum o cümleyi:
ben iki hafta önce neredeydim,ne yapıyordum ki

daha yeni öğrendim

BEN NEDEN O ZAMAN SENİN YANINDA DEĞİLDİM
ya da
SEN NEDEN O ZAMAN BENİ YANINDA İSTEMEDİN